Vóór een Ouwe Sok en met ouwe sokken heb ik me de afgelopen dagen vermaakt met het vilten van vazen en een schriftomslag. Zelf ben ik ook een Ouwe Sok en dat is jargon van de NJN (Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie) voor iemand die nadat de maximale leeftijd (destijds 23 jaar) is bereikt de club moet verlaten.
Deze Ouwe Sok ging laatst eens goed opruimen thuis en wilde wel af van lang bewaarde restjes wol en lapjes. Ze vroeg mij of ik er iets mee kon. Het grappige is dat er echt nog materialen –en herinneringen- uit onze gezamenlijke NJN – en opleidings- tijd tussen zaten. Ik wilde er graag iets mee gaan vilten voor deze Ouwe Sok. De afgelopen weken ben ik ook terecht gekomen in een NJN Ouwe Sokken Facebook groep, waarin vooral veel mensen die al meer dan 30 jaar Ouwe Sok zijn actief zijn.
Zo ontstond ineens het idee om ook weer eens met oude (geitenharen) sokken te gaan vilten. Ik had er nog wel wat liggen uit diezelfde tijd 🙂 Aan één vaas ook wat stukjes sjaal van mij uit die periode toegevoegd.
De omslag voor om een schrift heb ik gemaakt, zodat dat schrift bijvoorbeeld een ‘Ouwe Sokken beerput’ kan worden. Een beerput is in de NJN een soort dagboek/ gastenboek waar anderen tijdens kampjes of excursies iets voor jou in schrijven en verder ook plek voor foto’s enz. Veel Ouwe Sokken ontmoeten elkaar nog. De Ouwe Sok voor wie ik dit gevilt heb, heeft een biologische taarten bakkerij en er komen regelmatig ook Ouwe Sokken in haar winkel en theehuis. Wellicht een idee om een ‘Ouwe Sokken beerput’ te beginnen 🙂
Er wordt vaak gezegd dat vilt verbindt. In dit geval zijn oude lapjes , sokken en draden en (gezamenlijke) herinneringen van ons dmv wolvezels met elkaar verbonden in dit viltwerk 🙂
Het vilten van deze werkstukken heeft mij vele uurtjes plezier en weer nieuwe ideeën opgeleverd en heerlijke koffie met taart 🙂
De NJN (www.njn.nl) bestaat nog steeds
(al 94 jaar!) en Bettina Bakt (www.battinabakt.nl) haar biologische taarten en meer in de Van Woustraat in Amsterdam!